نوشتن اتفاق هایی که از یک ماه پیش تا الان افتاده حتی بطور فوق العاده خلاصه هم برام غیر ممکنه و ترجیح می دم دست خودم رو با تایپ کردن خسته نکنم! هرچند که خستگی خاصی نداره ولی خوب!
اینا برمی گرده به بی حوصلگی بیش از حد من تو این روزا.
Anyway

فقط اینو بگم که تا یه هفته پیش هر جا بودم بهم خوش گذشت ، هرجا!
تولد پریسا بود. تولد مهدی هم بود. ولی حتی دور همدیگه هم جمع نشدیم. دلیلش تقریباً مشخص بود . حالا!

چهارشنبه ها از همه بهتر بودن.
اولین چهارشنبه رو به دیدار یکی از دوستای جدید و گلم رفتم که خیلی خیلی از دیدنش لذت بردم. حالا بمونه که چه شخصینی داره و ... ، ولی روی هم رفته آدم فوق العاده جذابی هست برا من. بیشتر از این که از خودش خوشم بیاد ، از طرز فکر و رفتارش خوشم میاد که کلی منو عوض کرده. عوض کردن در زمیه فکری! کامل از فکرایی که داشتن ذره ذره آبم می کردن بیرون اومدم. البته نه کامل ِ کامل ، ولی %95 ش حتمیه.
دومین چهارشنبه هم خونه یکی از دوستام بودم که به تازگی به خونه جدیدشون رفتن. اونجا هم خیلی خوش گذشت. به خاطر دیدن دکوراسیون منزلشون کلی ذوق زده شده بودم!
سومین چهارشنبه با پریسا رفتیم دانشکده معماری . اونجا هم عالی بود چون دوستای قدیمم رو دیدم و کلی هم عکس و ملودی جدید برا گوشیم گیرم اومد.

یکی از پنج شنبه ها هم رفتیم کنسرت عصار که اونم در نوع خودش بی نظیر بود. چون یکی از علایق من نواختن موسیقی و گوش دادن به اونه .

یه روز هم فوق العاده خوشحال بودم از اینکه یه دوست گل ، بهار خانوم خودم ، زحمت کشیدن و زنگ زدن و کلی روحیه من با شنیدن صدای گرمشون افزایش یافت. بهارم شدیداً منتظر اون روزی هستم که ببینمتون. شیرازیا مهمون نوازن. حتماً از این طرفا تشریف بیارین (بوس).


اگه نوشته های الانم خیلی نامربوط شده و از هر جایی گفتم به خاطر اینه که نیم ساعت پیش با یه احمق بازی یه قندون از دستم افتاد و شکست و الان کلی ناراحتم!! نه به خاطر شکستنش که چیز ارزشمندی نبود ، به خاطر اینکه می تونستم حدس بزنم که این اتفاق میفته و باز هم لجبازی کردم با خودم و انجام دادم اون کار احمقانه( یا به قول پسرخاله کوچولوم ، اخمقانه!!)
عصبانیم از دست خودم که مبادا تکرار کنم ، اونم جاهای حساس تر!!