دوباره من سر ذوق اومدم! الان 3 روزه كه كلی دچار افزایش روحیه شدم و كلی هم انرژی! حالا چرا؟
روز جمعه كه خاله و شوهرخاله دعوت شده‌بودن برای یه جلسه اداری ، خاله زنگ زد كه اگه درس نداری و یه كم بیكاری ، شب بیام دنبالت كه بیای پیش بچه‌ها تا ما بریم جلسه. من هم كه مدتها بود منتظر همچین فرصتی بودم با كمال میل پذیرفتم و اونام اومدن دنبالم. از وقتی كه رسیدم اونجا رفتم سراغ هندی‌كم تا آخر شب!! شارژش كردم تا آماده بشه كه بشینم و كلی فیلم‌های ندیده رو ببینم. چون هنوز منتقل‌شون نكرده‌بودم روی CD كلی وقتم سر عقب زدن و این حرفها گرفته شد ولی ارزشش رو داشت.
بیشترش فیلم‌های سفر تابستون‌مون بود كه خیلی هم عالی شده بود و كلی هم من و علی و امیر رو سر ذوق آورده‌بود. حالا من ذوق كنم یه چیزی ، علی بخواد ذوق كنه یه چیزی ، ولی شوق امیر دیگه غیرمنتظره بود.( همش
می‌گفت می‌شه بازهم بریم؟!) همه فیلم یه طرف ، قسمت‌های نمك‌آبرود و تله‌كابین هم یه طرف. اونقدر قشنگ شده بود كه حد و حساب نداشت.
چقدر هم سر تیكه‌هایی كه توی فیلم اومده‌بودیم خندیدیم.
عمده متلك‌ها هم برمی‌گشت به علی و بابام و بعدش هم من. اگرچه كه تصویرم نبود ولی همه‌جا صدای من به‌وضوح شنیده می‌شد. چقدر هم صدام عوض (و در نتیحه زشت ) شده‌بود.
یه چیز دیگه هم كه در مورد خودم خیلی به چشمم اومد این بود كه توی فیلم خیلی خیلی چهره مغروری بهم زده‌بودم. یعنی از كوچك‌ترین حركاتم می‌شد اینجوری برداشت كرد كه آدم فوق‌العاده مغروری هستم. (اگه واقعاً مغرور بودم دلم نمی‌سوخت. چون من فقط توی دانشكده و اونم برا بعضی افراد سگ هستم وگرنه توی خانواده و اونم خانواده مادری ، اصلاً ).
بعد از دیدن فیلم هم كلی با شوهرخاله بحث كردیم كه چه كارا باید انجام بدیم كه سفر بعدی بیشتر بهمون خوش بگذره و راحت تر باشیم.
به امید تابستون!!

این روزا دفاع پایان‌نامه ارشد یكی از آشناهاست . تقریباً هیچ‌كدوم از كسایی كه من می‌شناسمشون و دعوت داشتن به اون مراسم نمی‌رن!! دلیل من كه كاملاً موجه بود ولی بقیه چی؟! من كه هم امتحان دارم و هم رفتنم ممكنه پیامدهایی داشته باشه كه پیشگیری بهتر از درمانه!:)

با همه انرژیم ، براي سخت‌ترین امتحانم دچار كمبود انرژی خواهم‌شد:(