بالاخره شر دو تا از امتحانام كم شد!
یكیش كه مربوط به كانون بود كه باید پاس می شدم. اگه پاس نمی شدم ، قصدم این بود كه دیگه ادامه ندم! یا حداقل دیگه توی كانون ادامه ندم و مثلاً برم كیش یا دانشگاه شیراز. اما مثه اینكه سرنوشت من همچنان با كانون رقم می‌خوره. با اینكه درست‌و‌حسابی هم درس نخونده‌بودم ، ولی خدا رو شكر پاس شدم. تازه تا اونجا كه خبر رسیده نمره كلاسیم هم MAX شده و كلی كلاس! این سطحی كه من ازش رد شدم ، هر ترم كلی تلفات به‌جا می‌ذاره. دوتا دلیل هم داره: اول اینكه یهو سبك كتابامون عوض می‌شه و تا میایم بهش عادت كنیم ترم تموم شده و دوم هم اینكه كلاً گرامرش یه مدل خاصیه یعنی خیلی شبیه به هم هستن و هر لحظه بیم قاط زدن می‌ره.

امتحان دیگه ، سیستم عامل بود! خیلی دلم می‌خواست براش خیلی وقت می‌ذاشتم كه عالی ِ عالی بشه ، اما متاسفانه به خاطر نزدیك بودن امتحانا نشد.( سه‌شنبه فاینال زبان بود ، پنج‌شنبه هم میدترم شبكه « حالا بماند كه این امتحان كنسل شد ، ولی به هر حال وقت منو گرفته بود» ، شنبه هم سیستم كه قطعاً یه روز خیلی كم بود تا بخوام فول شم). این سیستم هم به خاطر جریاناتی كه براش پیش اومده‌بود ، نمره آوردن شده‌بود یه مساله حیثیتی و نه نمره‌ای. البته باز هم نمره زشتی نخواهم گرفت.


عزیز دلم ، پسرخاله كوچیكم ، و خاله دارن برا یه هفته میان شیراز. از حالا دلم غش می‌ره برا دیدنشون و مخصوصاً دیدن جیگرم. از بس كه دوست داشتنیه!! چند روز پیشا زنگ زده به من و میگه كه از پای تلفن بهش دیكته بگم:)

و بالاخره تلویزیون ما تبدیل شد به WEGA